PENSIOEN – Na 48,5 jaar in dienst te zijn geweest bij DMI, is het zover. Onze Benno gaat met pensioen. Met zoveel jaren ervaring is het tijd om even terug te blikken op zijn loopbaan bij DMI.
Wat herinner je je nog van je allereerste werkdag hier?
17 augustus 1976, mijn allereerste werkdag. Ik ging aan de slag voor meneer Roossens. Na mijn eerste werkdag was ik ziek, ik zal het nooit vergeten. Waarschijnlijk van de spanning. Maar na een dag uitzieken, stond ik er weer en begon het echt. Ik had net school afgerond. Mijn eerste taak bij DMI was het zagen op de zaagafdeling. Ik ben vooraan in de werkplaats begonnen. Langzaam heb ik mijn weg gevonden naar het achterste deel van de werkplaats. Ik heb van alles gedaan: van het zetten en ontbramen tot aan het spuiten bij de poedercoating. DMI was mijn eerste baan en ik ben hier 48,5 jaar gebleven. Dat is best bijzonder, denk ik.
Wat was het mooiste project waar je ooit aan hebt gewerkt?
Het mooiste project vond ik toch wel het autogeen koperlassen. Stoelen lassen, naden dichtlassen met koper, gas en zuurstof. Dat was echt mooi werk om te doen. Helaas kon ik dat op een gegeven moment niet meer doen vanwege gezondheidsredenen. Maar ook het maken van tafeltjes met glas erop heeft een speciale plek in mijn herinneringen. Echte nostalgie!
Welke verandering in de metaalbewerking heeft jou het meest verrast in al die jaren?
Er is heel veel veranderd in de metaalbewerking, vooral de technologie en de machines. De grootste verandering die ik heb meegemaakt, is wel de verbetering van de vloeren in de werkplaats. Dat was vroeger een gigantisch obstakel.
Ook een grote verandering was de professionalisering van het werk en de machines. Er is zoveel verbeterd, vooral in de techniek en de werkomstandigheden. Maar wat ik ook mooi vond, was de steeds betere samenwerking tussen de mensen. Dat is iets wat je niet altijd ziet, maar bij DMI was dat altijd goed. De afgelopen vijf jaar zijn er zoveel vernieuwingen geweest. Die zijn echt enorm. Ik heb nog nooit zoveel verbetering in het bedrijf gezien.
Wat was je favoriete functie binnen het bedrijf en waarom?
Mijn favoriete functie was toch wel het lassen. Ik heb dat ook het langst gedaan. Ik heb het lassen van Mariens Duivelshof geleerd, destijds een collega van mij.
Heb je ooit een moment gehad dat je dacht: “Dat ga ik nooit meer vergeten!”?
Er zijn een paar momenten die ik echt niet zal vergeten. Bijvoorbeeld het poedercoaten in de nacht. We moesten naaimachineonderstellen spuiten. Dat moest af zijn voor 6 uur ’s ochtends. Och, wat een werk. De hele nacht door. Uiteindelijk zeiden we “Het is mooi geweest.” Dit moment vergeet ik nooit meer.
Hoe heb je de verschillende eigenaren ervaren? Zijn er grappige of bijzondere verhalen over de overgang van de ene naar de andere?
De overgangen van eigenaren waren altijd interessant. Ik heb eerst gewerkt onder Roossens en de gebroeders Kooistra (die toen de meubelfabriek in Veendam hadden). Later kwam Peter Jansen en daarna Arnold samen met Jan. Elke eigenaar bracht zijn eigen stijl en sfeer met zich mee.
Wat maakt dit bedrijf volgens jou uniek in vergelijking met anderen?
Vroeger werd er van alles aangenomen. Nu wordt alles eerst goed beoordeeld. Wat ik ook echt mooi vind is de sfeer en de samenwerking met de collega’s. Het bedrijf heeft altijd wel iets bijzonders gehad, bijvoorbeeld het 40-jarig bestaan van DMI. We gingen met z’n allen naar Parijs. En in 2023 gingen we met het bedrijf naar het circuit in Assen, dat was ook prachtig.
Wat vond je het mooiste aan het werken met je collega’s hier?
Het mooiste was de samenwerking. Het is altijd belangrijk dat je iets te lachen hebt met je collega’s. Er werd ook hard gewerkt. Samen ervoor zorgen dat het werk af komt. En als je dan samen iets hebt bereikt, dat gevoel is goud waard.
Wat ga je het meeste missen nu je met pensioen gaat?
Ik ben er eigenlijk wel aan toe om met pensioen te gaan. Het was mooi, maar 48,5 jaar is echt lang genoeg. Wat ik wel ga missen, is het samenwerken, de sfeer en de collega’s.
Als je één tip mag geven aan je collega’s die blijven, wat zou dat zijn?
“A’j vôl kunt, dan möj ok volle doon” En probeer dat ook. Vooral in de metaalbewerking is het belangrijk om breed inzetbaar te zijn. Je leert hier om nauwkeurig en geduldig te werken en blijf doorzetten, zelfs als het moeilijk wordt.
Zijn er momenten waarop je stiekem even trots was op jezelf?
Dat was vooral als je een klus hebt geklaard die heel lastig was. En dan zie je het eindresultaat. Dat geeft een goed gevoel.
Wat zijn je eerste plannen nu je met pensioen gaat?
Ik ga eerst even genieten van mijn rust. Misschien ga ik nog wat vrijwilligerswerk doen, maar in ieder geval wil ik het rustig aan doen. Ik kijk er echt naar uit om wat meer tijd voor mezelf te hebben. En ik heb nog klusjes te doen bij huis. Dat is altijd blijven liggen, dus daar ga ik nu echt tijd voor maken. En ik ben natuurlijk ook carnavalsvierder bij uitstek!
Tot slot, wat wens je de mensen die hier achterblijven?
Ik wens ze veel succes en plezier in hun werk. Het belangrijkste is om te blijven samenwerken en goed voor elkaar te zorgen. Dan komt het werk vanzelf goed!
Een bijzonder gesprek met een man die een indrukwekkende lange loopbaan achter zich heeft en nu van de welverdiende rust mag gaan genieten. Benno, we wensen je het allerbeste in je pensioen!
